بگذاريد معلمان، معلم بمانند و این عشق را از معلمان با تبعیض‌ها و تنگناهای مالی نگیرید.

به گزارش خبرنگار سرای نور؛ روز ۱۲ اردیبهشت در تقویم جمهوری اسلامی ایران، روز معلم نامگذاری شده است.

پس از پیروزی انقلاب‌اسلامی و شهادت استاد مرتضی مطهری در روز ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۸ توسط گروه فرقان، این روز به عنوان روز معلم نامگذاری شد.

از سوی یونسکو، نهاد فرهنگی سازمان ملل متحد نیز، ۵ اکتبر روز جهانی معلم نامگذاری شده است. بیش از ۱۰۰ کشور جهان، از جمله ایران، در جریان تصمیم‌گیری برای نامگذاری روز جهانی معلم حضور داشته و هدف از آن توجه بیشتر نسبت به وضعیت معاش معلمان و کیفیت تدریس است.

عشقی مشترک با انبیا
معلمی در قرآن به عنوان جلوه ای از قدرت لایزال الهی نخست ویژه ذات مقدس خداوند تبارک و تعالی است.

در نخستین آیات قرآن که بر قلب مبارک پیغمبر اکرم (ص) نازل شد، به این هنر خداوند اشاره شده است: اقرا باسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقرأ و ربک الاکرم، الذی علم بالقلم، علم الانسان ما لم یعلم. (علق: ۱ـ ۵) بخوان به نام پروردگارت که جهانیان را آفرید.

انسان را از خون بسته سرشته بخوان ! و پروردگارت کریمترین است همان که آموخت با قلم، آموخت به انسان آنچه را که نمی دانست. در این آیات خداوند، خود را «معلم» می‌خواند و جالب این که معلم بودن خود را بعد از آفرینش پیچیده ترین و بهترین شاهکار خلقت، یعنی انسان آورده است.

شهید ثانی رحمت الله درباره هنر معلمی خداوند می‌فرماید:
چو قاف قدرتش دَم بر قلم زد/ هزاران نقش بر لوح عدم زد

اهمیت قرآن، کلام خدا بر روی زمین، در برنامه و چگونگی رفتارهایی است که برای ما انسان‌ها تعریف کرده، لذا احترام به نام معلم و جایگاه آن را هم تراز با احترام به کلام خدا می‌داند.

احترامی که از طرف اغلب مردم گاهی با افتخار و گاهی با شوخی نادیده گرفته می‌شود.

درود بر جان‌نوشان معرفت

ریشه‌ی این عوامل در دو چیز بیشتر نیست، یا معلمان از قدرت نفوذ خود در جامعه خبر ندارند یا ما مردم جامعه، از قدرت و مسئولیت سنگین معلمان در زندگی‌مان بی خبریم روز معلم، روز تجلیل از کسانی است که علم را جرعه جرعه در جان‌ها جاری می‌کردند.

خود لحظه لحظه می‌سوزند و با دانش خویش، جامعه را می‌سازند روز معلم، روز بزرگداشت کسانی است که الف قدّشان، در راه تعلیم خوبی‌ها خمیده شد.

مسئول تمام مقدراتی‌اند که برای یک کشوری پیش می‌آید، مسئول تمام انسانهایی هستند که باید انسان بشوند، مسئول تمام جوان‌هایی که زیردست آنها باید تربیت بشوند، پیشرفت هر کشوری و عقب‏ ماندگی هر کشوری باز به دست معلمین است. معلم است که با ساختن خود، افراد را، کشور را پیش می‏‌برد؛ معلم است که اگر خدای نخواسته در پیش او انحراف حاصل بشود، کشور خراب می‏‌شود.

معلم، مربی خوبی‌ها یا مخرب ارزش‌ها

معلم است که انسان‌ها را یا مهذب و متعهد، و یا انگل و وابسته بار می‌آورد.

همۀ سعادت‌ها و همۀ شقاوت‌ها انگیزه‏‌اش از مدرسه‏‌هاست، و کلید آن دست معلمین است.

نقش کلیدی معلمان به عنوان مجریان آموزش عمومی و الگوهای اولیه دانش آموزان بسیار مهم است.

بعضی از کارها از دور راحت به نظر می‌رسند، ولی وقتی خود وارد این مشاغل شویم، به سختی‌های پنهان آنها پی می‌بریم.

بدون تردید، معلمی یکی از مهم‌ترین شغل‌های دنیا است، اما این شغل به همین میزان سخت هم هست؛ حدود یک سال پیش تحقیقات “کری کوپر” استاد روانشناسی سازمانی و سلامت دانشگاه منچستر نشان داد که تدریس، یکی از سه حرفه پر استرس است.

معلم یعنی پرستار روح و مربی جان

“معلم” یعنی کسی که چیزی را آموزش می‌دهد، اما چیزی که سختی این شغل را ایجاد می‌کند در این کلمه نیست.

یک معلم دراین باره می‌گوید: «ما فقط معلم نیستیم، کلمه “معلم” کار ما را کاملا پوشش نمی‌دهد؛ ما همینطور برای دانش آموزهای‌مان پرستار، روان شناس، مددکار اجتماعی، مشاور والدین، دستگاه کپی و تقریبا یک پدر و مادر هستیم.

اگر شما شخصیت حقوقی داشته باشید می‌توانید بگویید: “این تعریف شغل من نیست.” ولی وقتی شما یک معلم هستید باید آماده باشید که هر روز اتفاقی برای شما بیافتد “، اما چرا این شغل به میزان سخت است؟ میزان درآمد معلمی نسبت به شغل های دیگر چقدر است؟ و در کشورهای مختلف معلم ها چه درآمدی می‌گیرند؟

در ایالت متحده آمریکا درآمد یک معلم که هفته‌ای ۳۶ ساعت کار می‌کند به طور میانگین هر ماه حدود ۵ هزار دلار است.

در کشور لوکزامبورگ بیشترین در آمد را نسبت به کشورهای دیگر دارند.

حقوق معلم‌ها در ایران سالانه کمتر از ۱۰ هزار دلار است و این یعنی معلم‌های ایرانی در جهان حقوق بسیار کمی می‌گیرند.

روز بازشدن عقده‌های فروخفته

سید ابوالفضل حسینی، دبیر بازنشسته آموزش و پرورش در گفتگو با خبرنگار ما گفت: هر ساله دوازدهمین روز اردیبهشت، شهادت علامه شهید را بهانه‌ای می‌کنیم برای گرامیداشت روز و هفته معلم؛ هفته‌ای که ادارات آموزش و پرورش مثل سایر ایام دیگر سوت و کور نیست و جامعه بزرگ معلمان با نیشخندی تلخ، هفته معلم را به هم تبریک می‌گویند.

این معلم بازنشسته، از جمله مشکلات دوره بازنشستگی معلمان را تبعیض و تفاوت دریافتی معلمان و کارمندان سایر ارگانها برشمرد که خانواده‌های فرهنگی را در مضیقه و تنگنای شدید مالی قرار می‌دهد.

فرودستی فرهنگیان بازنشسته، دردی جانکاه و درمان‌ناپذیر

وی گفت: در وزارت آموزش ‌و‌ پرورش، افرادی گماشته می‌شوند  که اگرچه خوب، محترم و دانا هستند، اما توان اجابت نیاز جامعه بزرگ فرهنگیان را ندارند؛ از این رو فرودستی فرهنگیان شاغل و بازنشسته روز به روز نه تنها تغییری نمی‌کند، بلکه گسترده‌تر و بدتر نیز می‌شود.

حسینی افزود: اگر بخواهند سالانه درصد ناچیزی به حقوق معلمان و بازنشستگان اضافه کنند، موضوع را مدام در تلویزیون و روزنامه‌ها رسانه‌ای می‌کنند، اما مشاهده می‌کنیم که سازمان‌های دیگر در سکوت و به‌دور از هیاهو و جنجال حقوق کارکنان خود را به طور چشمگیری افزایش می‌دهند.

وی با اشاره به وضعیت معلمان بازنشسته اظهار کرد: یک بازنشسته دارای فرزند و نوه است و تمام خانواده از او توقع دارند.

معلم بازنشسته یا تحقیرشده شغلی نامناسب؟!

معلم بازنشسته با توجه به این شرایط مجبور می‌شود که به کارهای دیگر روی آورد و بسیار مشاهده شده، یک معلم راننده تاکسی شد یا به‌صورت حق‌الزحمه در مدارس غیرانتفاعی مشغول به کار گردید و این معلم بازنشسته به جای استراحت و تفریح مجبور است برای گذران زندگی خود به کارهای دیگری پس از بازنشستگی‌اش روی بیاورد و این متناسب با شان و منزلت معلم نیست.

بگذارید معلمان، معلم بمانند و این عشق را از معلمان با تبعیض‌ها و تنگناهای مالی نگیرید.

معلمان، عشق و شور می‌خواهند و مسوولان موظفند كه این امور را مهیا نمایند؛ ولی متاسفانه مسوولان بیشتر به امور سیاسی جناحی و حزبی مشغولند و فرهنگیان را مهم نمی‌دانند و قطعاً جامعه بدون فرهنگ و فرهنگیان ره به جایی نخواهد برد حتی اگر مسئولان تنها به فکر خود باشند نیز لازم است فرهنگ را جدی بگیرند.

به امید اصلاح و بهبود وضعیت معیشتی معلمان و پاسداشت واقعی، نه فقط کلامیِ این قشر ارزنده‌ی جامعه.