زمان انتشار: ۷ خرداد ۱۳۹۶ -

وقتی “باد غربی” توتی را در رم نگه داشت

دیدار امروز رم-جنوا می توانست دیداری معمولی و کم اهمیت باشد اما هواداران جالوروسی هرگز آن را فراموش نخواهند کرد.

سرای نور؛شاگردان لوچانو اسپالتی برای رسیدن به عنوان نایب قهرمانی این فصل سری آ باید در این دیدار پیروز شوند اما برای هواداران این تیم مطمئنا مسئله مهمتر خداحافظی فرانچسکو توتی است؛ کاپیتان اسطوره ای رمی ها که امروز برای آخرین بار با پیراهن این تیم به میدان خواهد رفت.

۲۵ سال از اولین باری که او برای رم به میدان رفت، می گذرد و اگرچه برای سال ها او ستاره بی جانشین المپیکو بود اما همیشه هم اوضاع برای توتی در تیم رم مساعد نبود و او حتی زمانی در آستانه جدایی از این تیم قرار گرفت. داستانی که حالا فراموش شده اما اگر رخ می داد شاید اسطوره توتی شکل نمی گرفت.

بعد از سه فصل امیدوارکننده اما بدون جام ابتدایی، کارلو ماتزونه در تابستان ۱۹۹۶ از رم اخراج شد و جوزپه جیانینی، الگوی فرانچسکو توتی، هم جالوروسی را به مقصد باشگاه اتریشی اشتورم گراتس ترک کرد. چند هفته بعد از رفتن پدر معنوی توتی و جدایی برادر بزرگترش، کارلوس بیانکی آرژانتینی هدایت رم را برعهده گرفت. رابطه توتی با ال بوسو (دلقک-لقب بیانکی) از همان ابتدا پر تنش بود.

ماتزونه که شخصیت کاریزماتیک و پدرانه داشت، معمولا به علاقه توتی برای داشتن یک زندگی پرزرق و برق و تنبلی های گاه و بیگاه او در تمرینات کاری نداشت زیرا از استعداد فوق العاده او آگاه بود اما بیانکی از سمبل جدید باشگاه رم متنفر بود.

غالبا او را در ترکیب قرار نمی داد و پیراهن شماره ۱۰ که با رفتن جیانینی بدون صاحب مانده بود را از او دریغ کرد. در ژانویه ۱۹۹۷ بود که توتی به فکر ترک رم افتاد. انتقال قرضی به سمپدوریا اولین گزینه بود؛ ضمن اینکه تاتنهام هم برای خرید توتی ۲۰ ساله ابراز علاقه کرد.

توتی بعدها در این مورد گفت:” بیانکی نمی توانست رم و مهمتر از همه من را تحمل کند زیرا من جوان بودم. باور می کنید که در بازی های درون تیمی، او بازیکنان را براساس رمی و غیر رمی مقابل هم قرار می داد؟ ذهن من در جنوا بود و اگر می رفتم، دیگر برنمی گشتم.”

اما احتمالا به خاطر همان “باد غربی” که رمی ها اعتقاد دارند باعث افزایش علاقه می شود، توتی در رم ماند. در ماه آوریل رم در نیمه پایینی جدول بود و بیانکی به فرانکو سنسی، رئیس باشگاه اعلام کرد که باید از بین او و توتی، یکی را انتخاب کند. انتخاب سنسی مشخص بود.

در پایان فصل بیانکی جای خود را به زدنک زمان داد؛ مربی ای که باعث شد پیوند توتی و رم ابدی شود. او بلافاصله پیراهن شماره ۱۰ را به توتی داد و بعد از یک سال، بازوبند کاپیتانی هم در ۲۲ سالگی به بازوی او نشست تا به جوان ترین کاپیتان تاریخ سری آ تبدیل شود.

زمان در مورد این تصمیم گفت:” در واقع من نبودم که او را به عنوان کاپیتان انتخاب کردم. کل تیم این تصمیم را گرفت؛ با رای گیری. مدافع برزیلی مان، آلدایر، رای بیشتری داشت اما نمی خواست این مسئولیت را برعهده بگیرد. آن زمان بود که بازیکنان احساس کردند توتی می تواند لیدرشان باشد.

او هنوز خیلی آرام بود. از آن بازیکنانی نبود که در رختکن فریاد بزند اما یک لیدر کامل برای رم در داخل و خارج زمین بود.”
پاسخ توتی به اعتماد زمان فوق العاده بود؛ ۳۰ گل و ۲۶ پاس گل در دو فصل با هدایت این مربی اهل چک. یکی از این ۳۰ گل، یک چیپ تماشایی مقابل جانلوئیجی بوفون بود که تازه در پارما نامی برای خود دست و پا کرده بود. بقیه داستان توتی را هم که همه می دانیم.

کلیدواژه ها:

زمان انتشار: ۷ خرداد, ۱۳۹۶