چرا اخراجی‌های لیگ برتر ایران قابل پیش بینی‌اند؟

سرای نور,؛تنها هشت هفته از لیگ برتر سپری شده؛ اما یک چهارم تیم های لیگ برتر مربیان خود را برکنار کرده اند. برکناری و جابجایی  ۵ مربی در این هشت هفته اتفاقی است که قطعا برای فوتبال ایران هم یک حرکت اغراق آمیز است. می شود سال هایی را به یاد آورد که تا هفته هشتم، تنها یک یا دو مربی برکنار شده بودند و یک یا دو مربی هم در منطقه خطر دست و پا می زدند؛ اما برکناری این همه مربی در چنین زمانی احتمالا بی سابقه یا کم سابقه است. مرور اسم های مربیان برکنار شده و وضعیت باشگاه هایشان نشان می دهد که این اخراج ها نه تنها خیلی هم بی دلیل نبوده، بلکه کاملا می شد رسیدن به چنین روزی را پیش بینی کرد.

به مربیان برکنار شده و دلایل برکناری شان نگاه کنیم.

علی کریمی : او نخستین انتخاب در معرض برکناری بود و اولین مربی برکنار شده هم لقب گرفت. کریمی هم کم تجربه بود و هم اینکه درجه حرارتش زود بالا می رفت و منطقی بود که احساس کنیم اولین قربانی لیگ خواهد بود. جالب اینکه او دوبار در نفت جایش را به درخشان داد؛ ولی اگر این اتفاق هم نمی افتاد امکان داشت که در نخستین سال سرمربیگری اش و همچنین در باشگاهی اینگونه بی سر و سامان به انتهای فصل نرسد. کریمی دوست داشتنی گزینه ریسک بالایی بود که به یک تیم ریسک بالا رفت.

حمید درخشان : او برکنار شده و به کارش بازگشته است. یادمان باشد که در کنار ریسکی بودن نفت، خود حمید درخشان هم یادش نیست که آخرین بار کی بود که از ابتدا تا انتهای فصل روی نیمکت یک تیم دوام آورده بود. کارنامه درخشان در سال های اخیر پر از تیم هایی است که او تنها چندماه در آنها کار کرده و حتی یک فصل هم در آنها دوام نیاورده. البته او هنوز سرمربی نفت است، اما تا آخر فصل روی او حساب می کنید؟

علیرضا منصوریان: خیلی ها با توجه به نایب قهرمانی استقلال در فصل قبل فکر نمی کردند که منصوریان اینقدر زود برکنار شود. با این همه به دو نکته توجه کنیم. اول اینکه منصوریان سال قبل هم تا پایان همین هفته ها وضعیتی اینگونه داشت و سال قبل هم در معرض اخراج در هفته های میانی نیم فصل بود. بنابراین فکر نکنیم که او برای نخستین بار بوده که در این موقعیت قرار داشته! نکته دوم این بوده که منصوریان خودش را به سمت در خروجی استقلال هل داد. یادمان باشد که او تجربه خریدهای گرانقیمت در سال اول را داشت و دید که انتخاب هایش چقدر به او ضربه زدند؛ اما در سال دوم دقیقه همان کار را تکرار کرد و در همان مسیر قرار گرفت. تکرار همان مسیر قاعدتا باید به همان نتایج ختم شود. غیر از این است؟

لوکا بوناچیچ: لوکای عبوس در هیچ باشگاهی دوام نیاورده. لوکا اتفاقا پیش بینی پذیرترین مربی در معرض برکناری لیگ بود که سرانجام هم برکنار شد. در مورد او نیازی به نوشتن مطلب دیگری نیست فقط به این نگاه کنید که آخرین سالی که یک فصل تمام سرمربی تیمی بوده کی و کجا بوده و به چه نتیجه ای منجر شده!

اکبر میثاقیان: اکبر آقا هم مدتی است که در چرخه برکناری افتاده و جایی دوام نمی آورد. او سال قبل در سیاه جامگان مربی شوک بود و تنها در بازی آخر فصل توانست تیمش را در لیگ برتر نگه دارد. بنابراین سیاه جامگان هم قواره سقوط را داشت و حالا هم برای فرار از سقوط مربی جدید آورده. تیمی که سال قبل در روز آخر و به هزار خوش اقبالی در لیگ مانده، امسال باید تیمی بهتر و کادر فنی قوی تری جمع می کرد که نکرد و نتیجه اش به چنین روزی رسید.

با این نگاه به رزومه دیگر مربیان و دیگر باشگاه ها نگاه کنید و ببینید چند مربی دیگر در آستانه اخراجند. با این شیوه ای که مدیران، مربی اخراج می کنند؛ افزایش تعداد مربیان برکنار شده در لیگ برتر اصلا بعید نیست.