حمایت دادکان از کی‌روش مقابل برانکو

سرای نور؛محمد دادکان، رییس اسبق فدراسیون که به خاطر صراحت لهجه همواره صحبت های شفاف و البته جنجالی درباره ورزش و به ویژه فوتبال مطرح کرده، امروز هم در گفت و گو با رادیو تهران درباره مسائل مختلف صحبت کرده است.

از دانشگاه جدا نشدم

من ۴ سال معاونت دانشگاه آزاد را داشتم. آن زمان میرزاده و آقای هاشمی رفسنجانی اداره را تبدیل به معاونت کردم و من هم پذیرفتم و ۴ سال آنجا بودم. بار دیگر بعد از تغییرات معاونت را به اداره کل تبدیل کردند و من هم دیگر نماندم. البته هنوز عضو هیات علمی دانشگاه آزاد و دانشگاه شهید بهشتی هم هستم. حتی هنوز تدریس هم می کنم.

به خواسته های کی روش احترام بگذاریم

باید به نظر کی روش احترام گذاشت چون کارش را بلد است. این کسانی که از کی روش انتقاد می کنند، بیایند مشکلات فوتبال ایران را با وجود خودشان بیان کنند. باید به کی روش و امثالهم احترام بگذاریم. همانطور که در دوران قبل از جام جهانی ۲۰۰۶ از برانکو انتقاد می کردند؛ اما من پشت او ایستادم. حالا هم می بینیم که برانکو بازهم به ایران برگشته و موفق است. کی روش یک خواسته هایی هم دارد که خارج از چارچوب وظایف خودش است. باید جلوی آنها را بگیریم نه اینکه کی روش می خواهد کار فنی کند و ما مقابل او بایستیم. باشگاهها نیز باید بپذیرند که جام جهانی ارزش بالاتری از مسابقات باشگاهی دارد و باید با تیم ملی همکاری کنند و بازیکنان را در اختیار کی روش قرار دهند. تیم ملی ما باید بتواند از دوره های قبلی که به جام جهانی رفته، بهتر عمل کند.

برای بازی با کرواسی ۲۰۰ هزار دلار گرفتیم

من خودم رییس فدراسیون بودم. باید بپذیریم که جوامع بین المللی به خاطر خیلی از مسائل نمی آیند با ما بازی تدارکاتی برگزار کنند. در ضمن بازی تدارکاتی را نباید امروز به فکرش باشیم. این ها از چند سال قبل در تقویم تیم های بزرگ ثبت شده است. باید ببینیم که در روزهای فیفا کدام تیم ها جای خالی دارند. مگر به همین راحتی است که برویم و به فرانسه بگوییم که بیا و با ما بازی کن؟ مردم فریب این حرف ها را نخورند. شاید خود ما هم از این کارها می کردیم چون شیرین کاری هایی است که قبل از جام جهانی صورت می گیرد. اگر هم پول می خواهند، طبیعی است چون این اتفاق حرفه ای است. اگر تیم پانزدهم دنیا بودیم، نه تنها پول نمی دادیم که پول هم می گرفتیم. رنکینگ فیفا قیمت تیم ها را برای بازی های تدارکاتی مشخص می کند. اگر پانزدهم دنیا باشیم، به گفته فیفا ما تا ۲۰۰ هزار دلار برای بازی های تدارکاتی باید بگیریم. حتی ما مقابل تیم بزرگی مثل کرواسی ۲۰۰ هزار دلار گرفتیم و رفتیم در این کشور بازی کردیم چون تیم پانزدهم دنیا بودیم. الان با توجه به اینکه ما بالای رتبه ۳۰ هستیم، باید به تیم هایی که در رنکینگ بهتری از ما دارند، پول هم بدهیم.

سرخابی ها خصوصی نمی شوند

من خیلی صریح بگویم که استقلال و پرسپولیس هیچ وقت خصوصی نمی شوند. حسینی که در سازمان خصوصی سازی تنورش را داغ کرد و می گفت سرخابی ها خصوصی می شوند، خودش هم می دانست که این اتفاق رخ نمی دهد یا اگر هم رخ دهد، بازهم به خودشان می دهند. بنابراین این موضوعات در جامعه ما یک سرگرمی است. در همه دنیا فوتبال سرگرمی است؛ اما در ایران سرگرم کننده است. شما می توانید سر مردم را با فوتبال گرم کنید تا از خیلی از مسائل جا بمانند. بگذارید مردم واضح بدهند که پرسپولیس و استقلال هیچ وقت خصوصی نمی شوند و اگر شوند، از این جیب به آن جیب می شود!

چرا به مختلفان ورزش تربیون می دهند؟

وقتی در جامعه ما ملاکی برای انتخاب یک مدیر نداریم، این ناهنجاری ها هم به وجود می آید. دنیا برای انتخاب یک مدیر می گوید: «تجربه، دانش، تخصص و مقبولیت اجتماعی». در کشور خودمان هم تعهد را اضافه می کنیم. وقتی فردی را انتخاب می کنید که هیچ کدام از این فاکتورها را ندارد و در زمان مدیریتش اصلا نظارتی برای امورات نمی کنید، همین است. ۶ ماه بعد می آیید و می گویید این مدیر هم رفت و ۳۰ میلیارد بدهی گذاشت! ۲ چیز به جامعه قوام می دهد؛ آزادی و عدالت. وقتی این موارد را برای انتخاب یک مدیر اجرا نمی کنید و بر اساس ارتباطات و سلایق شخصی انتخاب می کنید؛ آن فرد برای ماندن خودش ایجاد فساد می کند. آدمی که ممنوع التصویر است، فشارهای اجتماعی، سیاسی و ورزشی را تحمل می کند و خلاف کرده است؛ جمعه می آید و در تلویزیون درباره ورزش صحبت می کند. چرا؟ چون کسی که در آن برنامه تلویزیونی است، رانتش را می گیرد!

انتخابات کمیته ملی المپیک تحمیلی است

همین الان مشکل ورزش ما این است که روسای فدراسیون ها باید به یک فرد خاص که تحمیل شده است، در انتخابات کمیته ملی المپیک رای بدهند. آنها وقتی شب به خانه می روند، با این کار خوابشان می برد؟ جایگاه کمیته ملی المپیک برای کسی است که ورزش را بشناسد. وزارت ورزش برای کسی است که جایش را بداند؛ نه برای کسی که بنشیند و بقیه کارهایش را انجام بدهند. می خواهند انتخابات کمیته ملی المپیک برگزار کنند و خبره ورزشی انتخاب می کنند. کدام یک از این افرادی که انتخاب شدند، خبره ورزشی هستند؟ بعد اعضای مجمع و روسای فدراسیون ها را مجبور می کنیم که به آن فرد رای بدهند. این عدالت و آزادی است؟

پرونده فساد در فوتبال چه شد؟

همه مدیران فدراسیون و وزارت ورزش فسادها را می دانند. عجیب اینجاست که کمیسیون اصل ۹۰ که قرار بود این مسائل را پیگیری کند، دوره اش تمام شد و رفت. پس تحقیق و تفحص از فدراسیون فوتبال چه شد؟ پس بپذیرید که ورزش در ایران سرگرم کننده است و می خواهند سر من و شما را گرم کنند.

استقلال و پرسپولیس مالک ساختمان ها هستند

۲ ساختمانی که این روزها بازهم درباره اش بحث شده، متعلق به باشگاههای پرسپولیس و استقلال است. در زمان خودم این ۲ ساختمان را خریدم و ساختمان فدراسیون را هم خریدم. پولش را هم بازاری ها دادند، نه دولت. این ساختمان ها برای ۲ باشگاه است و به صورت محضری و ۹۹ ساله به آنها داده شده است.

مهندسی در انتخابات های ورزشی رخ می دهد

دخالت در انتخابات های ورزشی رخ می دهد. تنها این مساله به فدراسیون فوتبال و بحث انتخاب یک عضو هیات رییسه برنمی گردد؛ بلکه انتخابات کمیته ملی المپیک هم از سوی وزارت ورزش مهندسی شده است. زمان خود هم شاید اتفاق رخ می داد که تلاش من بود،‌ اینطور نشود. این ها همه مهندسی شده و از وزارت ورزش تا پایین رخ می دهد. من با عزیزی خادم آشنایی ندارم؛ اما می دانم وقتی صحبت از مهندسی کرده، درست است.

برای وزارت ورزش با من مذاکره شد اما…

با من برای وزارت ورزش صحبت شد و شرایطی از طرف آقای رییس جمهور به من اعلام کردند. من هم گفتم که از مردم بپرسید شرایطش را دارم یا خیر. البته گفتم که مبارزه با فساد و خصوصی سازی را می توانم انجام دهم. درباره خوش نامی و تخصص هم گفتم از مردم بپرسید. گفتند این ۴ شرط را رییس جمهور گذاشته است. با این حال بعدا فهمیدم که با نفرات دیگری هم جلسه گذاشتند؛ اما در نهایت فهمیدم این جلسات برای این است که خودشان راه را یاد بگیرند. نه تنها من،‌ بلکه به تمام نفراتی که با آنها جلسه داشتند، هیچ بهایی ندادند. به هر حال این شانس را نداشتم که به کشورم خدمت کنم. برای کسانی هم که این وظیفه را دارند و می دانم برایشان سنگین است، آرزوی موفقیت می کنم.

متمول ها به خاطر فوتبال پول خرج نمی کنند

حضور افراد متمول در فوتبال برای این است که جای دیگری مشکلشان را حل کنند. زمان من هم کسانی بودند که می خواستند پول هایی را بدهند تا اسمشان مطرح شود؛اما من اجازه نمی دادم. این افراد می آیند در ورزش هزینه می کنند تا مشکلشان جای دیگر حل شود. شاید تنها نفراتی که این وسط سوختند، برادران شفیع زاده در اهواز بودند. بقیه دیدید که تیم هایشان منحل شد و بعدا هم مدعی شدند که فلان قدر پول دادند. وقتی نمی توانند شفاف سازی کنند، پول ندهند. هر کسی در خصوصی سازی آمده، فرار کرده و رفته است. همین فردی که چند ماه قبل در نفت آمده است، می خواهد برود.