زمان انتشار: ۱۷ بهمن ۱۳۹۶ -

از شاغلام تا ساغلام زیر پرچم

بازیکنان سرباز همواره از توجه ویژه ای در فوتبال ایران برخوردار بودند؛ ارث آنها حالا از شاغلام پیروانی به ارتغرول ساغلام رسیده است، آیا این مشکل همچنان حل نشدنی است؟

سرای نور؛موضوع بازیکنان سرباز از سال ها قبل تاکنون همواره یکی از دغدغه های اصلی فوتبال ایران بوده است؛ چه آن زمان که فجرسپاسی جوان های بااستعداد را سرباز می کرد و چه حالا که تراکتور ستاره های تیم های دیگر را به خدمت می گیرد. اگر فجرسپاسی به واسطه سقوط به دسته پایین تر دیگر نمی تواند بازیکنان سرباز نامی در جمع خود ببیند، اما تراکتورسازی به عنوان تنها باشگاه نظامی لیگ برتر می تازد و هر ستاره جوانی که بخواهد را با اعزام به خدمت سربازی در اختیار می گیرد. سربازانی که حالا به وفور در تراکتورسازی یافت می شوند و زیر نظر ارتغرول ساغلام به فعالیت می پردازند؛ درست مثل فجرسپاسی زیر نظر شاغلام پیروانی که البته یک تفاوت عمده وجود دارد. پیروانی جوانان بااستعداد شیرازی را به عنوان یار سرباز و با مبلغ جزئی به خدمت می گرفت و آنها را به فوتبال ایران تحویل می داد و تراکتورسازی برای دو سال استفاده ستاره های تیم های دیگر را حتی بدون رضایت باشگاه قرضی در اختیار می گیرد.

 

فجرسپاسی و استعدادهایی که بزرگ شدند

فجرسپاسی به عنوان باشگاهی که سال های سال با برچسب نظامی در فوتبال ایران فعالیت کرده، اگر چند سال گذشته را کنار بگذاریم، می توانیم نتیجه بگیریم در بحث سربازی و توجه به جوانان به فوتبال ایران خدمت کرده است. غلامحسین پیروانی مرد نیک فوتبال شیراز سال ها بالای سر فجرسپاسی حضور داشت و کار ویژه او این بود که به قول خودش «یه مشت جک و جوون را داخل زمین بریزد»! شاغلام فوتبال ایران آنقدر به کار کردن با جوان ها علاقه مند بود که هر سال حداقل چند بازیکن بی نام و نشان فجرسپاسی سر از تیم های بزرگ و به ویژه استقلال و پرسپولیس در می آوردند. نکته قابل توجه این جوانان سرباز بودن آنها بود. فجرسپاسی که بودجه چندانی نیز برای حضور در لیگ برتر نداشت از همان سال های اولیه حضور در این رقابت ها اکثر بازیکنانش را به عنوان یار سرباز به خدمت گرفت و از میان همان بازیکنان، نفراتی به فوتبال ایران معرفی شدند که حالا چند تایشان اسطوره یک باشگاه خطاب می شوند و بقیه هم در باشگاه های بزرگ توانستند نامی برای خود دست و پا کنند و به رده های بالای ملی برسند.
به این فهرست نگاه کنید: « غلامرضا رضایی، مهدی رحمتی، وحید شیخ ویسی، مهرزاد معدنچی، هاشم بیگ زاده، رضا حقیقی، خالد شفیعی، جابر انصاری، مهدی نظری، عباس محمدرضایی، مهدی رجب‌زاده، ایوب کلانتری، داود سیدعباسی، سیاوش اکبرپور، علی علیزاده، علی سامره، فراز فاطمی، شهرام گودرزی، محمد ایرانپوریان، امید روانخواه، محمود فکری، محمد خرمگاه، یونس شاکری، محمد انصاری و جلال علی محمدی، مهدی کریمیان».
این ها سرشناس ترین بازیکنانی بودند که در سال های اولیه لیگ برتر در فجرسپاسی حضور داشتند و خدمت سربازی خود را پشت سر گذاشتند. از آن جمع خیلی هایشان توانستند لژیونر شوند، مثل علی سامره که طعم فوتبال ایتالیا را هم چشید و یا اکبرپور، شفیعی و حقیقی که در تیم های آسیایی فوتبال بازی کردند. برخی به کاپیتانی استقلال و پرسپولیس رسیدند، مثل مهدی رحمتی، مهرزاد معدنچی، هاشم بیگ زاده، محمود فکری، محمد خرمگاه و… . برخی نیز در تیم های پرطرفدار شهرستانی اسطوره شدند، بازیکنانی مثل ایرانپوریان در تراکتورسازی و رجب زاده در ذوب آهن.
شاید در آن زمان رشد این نفرات چندان به چشم نمی آید؛ اما حالا با گذشت سالها از آن اتفاق وقتی نام های بزرگی که به عنوان سرباز در فجرسپاسی رشد کردند و به تیم های بزرگ و تیم ملی رسیدند بیشتر قدردان زحمات شاغلام پیروانی برای فوتبال شیراز و به طبع آن کل فوتبال ایران می شویم.

 

تراکتور و سربازان موقتی

از سال ۱۳۸۸ که تراکتورسازی به لیگ برتر صعود کرد، این تیم به عنوان باشگاهی که تازه تحت نظر سپاه قرار گرفته، جذب بازیکنان سرباز را آغاز کرد. تفاوت سربازگیری تراکتور با فجرسپاسی اما بسیار بزرگ بود. تراکتوری ها از همان سال های اول جذب سربازان نفرات برتر تیم های دیگر را به خدمت گرفتند و به ندرت پیش آمد که از جوانان بااستعداد به عنوان یار سرباز استفاده کنند و در رشد این نفرات نقشی داشته باشند. تراکتورسازی از ابتدای فعالیتش در جذب بازیکن سرباز دست روی نفرات کلیدی تیم های دیگر گذاشت و به همین خاطر سال ها است به جذب سربازها توسط تیم های نظامی اعتراض می شود.
به اسامی بازیکنانی که به عنوان سرباز به صورت موقت راهی تراکتورسازی شدند، نگاه کنید:

«قاسم حدادی فر، احسان حاج صفی، فرید بهزادی کریمی، شاهین ثاقبی، فرشاد احمد زاده، سامان نریمان جهان، سعید آقایی، سینا عشوری، علی حمودی، شجاع خلیل زاده، بختیار رحمانی، سروش رفیعی، احمد عبدالله زاده، محمدرضا اخباری، هادی محمدی، مهدی شریفی، فردین عابدینی، امید عالیشاه و احمد نوراللهی، دانیال اسماعیلی فر، احسان پهلوان، مهدی مهدی پور، رضا شربتی و قائم اسلامی خواه.»
برای حضور تک تک این نفرات در تراکتورسازی یک جنگ رسانه ای را شاهد بودیم و همین حالا نیز شاهد هستیم که ذوب آهنی ها کم و بیش درباره ۳ بازیکنی که نیم فصل به عنوان سرباز به تراکتور رفتند، اعتراض می کنند.
به عبارت بهتر روند سرباز گیری در لیگ برتر از فجرسپاسی شاغلام به تراکتورسازی ساغلام رسیده است؛ پیروانی در آن سال ها افتخارش استفاده از جوان های جویای نام بود و آنطور نفرات سرباز را به جذب می کرد و حالا ساغلام به عنوان یک مربی ترکیه ای از بازیکنانی که باشگاه به عنوان سرباز از تیم های دیگر می گیرد، استفاده می کند. اگرچه ساغلام به عنوان یک مربی تازه وارد نقشی در این اتفاقات ندارد.

تبعیت ملوان و فجرسپاسی از تراکتورسازی

نکته قابل توجهی که در ۵، ۶ سال گذشته شاهد آن بودیم تبعیت فجرسپاسی و ملوان از تراکتورسازی در بحث جذب سرباز ها بود. از زمانی که تراکتورسازی ستاره های تیم های دیگر را به خدمت گرفتند، فجرسپاسی و ملوان نیز از امتیاز خود استفاده کردند و حالا چند سالی است که این ۳ باشگاه نظامی برای جذب سربازها رقابت عجیبی پیدا کرده اند. اگرچه طبیعی است که با توجه به لیگ برتری بودن تراکتور بازیکنان بیشتر تمایل داشته باشند در تبریز به فوتبالشان در مدت خدمت سربازی ادامه بدهند.

لزوم حل مشکل سربازان

معضل سربازی در فوتبال ایران مدت ها است بدون راه حل باقی مانده است. بارها مشاهده کردیم که باشگاه های لیگ برتری نسبت به سرباز شدن نفرات کلیدی شان اعتراض کردند. در همین نیم فصل گذشته هم جنگ های رسانه ای زیادی در این خصوص ایجاد شد، اما واقعیت این است که در این شرایط مقصر باشگاه ها و مدیران شان نیستند. موضوع سرباز گیری در تراکتورسازی، فجرسپاسی و ملوان هرگز محدود به مدیریت فعلی و قبلی این باشگاه‌ها نمی شود. این باشگاه ها یک امتیاز و پوئن مثبت نسبت به سایر تیم ها دارند و طبیعی است که همه مدیران آنها بخواهد از این امتیاز استفاده کنند.
پس نمی شود اعتراضی به مدیران عامل این ۳ باشگاه نظامی وارد آورد؛ بی تردید لازم است یکبار برای همیشه با همکاری ستاد کل نیروهای مسلح و سازمان نظام وظیفه راهکاری قانونی و مفید ارائه و اجرا شود. راهکاری که هیچ باشگاهی برای سود بردن ۳ تیم نظامی ضرر نکند و بازیکنانش را رایگان در اختیار تیم های تراکتور، ملوان و فجرسپاسی قرار ندهد.
در این باره بارها بحث و تبادل نظر صورت گرفته اما با توجه به اینکه قطعا در پایان فصل بازهم شاهد جنگ های رسانه ای درباره رفتن سربازها به تیم های نظامی به خصوص تراکتورسازی خواهیم بود، لازم است مسئولان امر سریعا برای حل این معضل راهی پیدا کنند.

کلیدواژه ها:
زمان انتشار: ۱۷ بهمن, ۱۳۹۶

مطالب مرتبط


  • آخرین اخبار
  • پربیننده ترین ها
  • آرشیو