این شهید هم به‌عنوان مبارز انقلابی فعال بوده و پس از آن در اوج درگیری های جنگل با منافین بعنوان نیروی مخصوص در کنار سردار شهید محمدحسن طوسی مشغول خدمت به انقلاب بود.

چالاکی و خستگی‌ناپذیری شهید برای همه مثال‌زدنی بود. در پی فتح فاو و فشارهای بی‌امان دشمن در بازپس‌گیری آن، چندان اغراق نیست که بگوییم از شب ۲۰ بهمن تا زمان شهادت محمدحسین و هم‌رزمانش در واحد ادوات چشم بر هم نگذاشتند.

در پایان، با همان بدن خسته در ۲۸ بهمن ۱۳۶۴ روانه دیدار با معبود شد و در زادگاهش در روستای دارابکلا تشییع و تدفین شد.

از سردار شهید محمدحسین آهنگری ۵ فرزند (دو پسر و سه دختر) به یادگار مانده است.

بخشی از وصیتنامه شهید

بنام خدا، بنام او که همه چیزم از اوست و زندگیم اوست و زنده به اویم و بنام او که بودنم اوست و رفتنم از اوست و یادم از اوست و جانم اوست و معشوق و معبود و مقصودم اوست و امید و آرزویم اوست خدایا زبانم را در راستگویی همچون زبان ابوذر و سلامم را برنده و کوبنده همچون شمشیر مالک اشتر بر قلب دشمن و استقامتمان را در مقابل دشمن همچون میثم ساز که اگر زبانم را از پشت بیرون بیاورند دست از خمینی این رهبر انقلاب واسلام عزیز بر ندارم. انشاالله……

و پیامم به شما ای برادران وخواهران مسلمان! به‌عنوان یک شهید این است که قدر این نعمت الهی یعنی رهبر انقلاب رابدانید وهمه گوش به فرمان این بزرگوار باشید و در راه راست حرکت کنید واز خون شهیدان که هدفشان پیروزی اسلام بوده دفاع کنید.