ماجرای مردی که مرغان دریایی دوستش دارند

به گزارش سرای نور؛  بلوار چمران را همه شیرازی‌ها خوب می‌شناسند، جایی که یک طرف آن باغ قرار گرفته و طرف دیگر آن رودخانه خشک، مردم شهر اغلب برای پیاده روی، ورزش، تفریح و… این خیابان را انتخاب می‌کنند، خیابانی خوش آب و هوا که مناظر آن برای تلطیف روح و روان انسان‌ها بسیار موثر است.

چند سال پیش در مسیر رودخانه خشک در همین بلوار چمران، شهرداری شیراز بندی ایجاد کرد و این بند باعث شد مرغان دریایی مهاجر زیادی در اطراف آن جمع شوند، مرغانی که برای گذران زمستان در شرایط خشکسالی دل به این بند کوچک آب بسته‌اند.

اما همین بند کوچک آب منظره زیبایی را ایجاد کرده، منظره‌ای از مرغان در حال پرواز و مردمی که نظاره گر آن‌ها هستند.

نکته جالب‌تر ماجرا غذادهی مردم به این پرندگان مهاجر است، در حالیکه کشورما از شکارغیر مجاز و از بین رفتن زیستگاه حیات وحش دچار مشکلات زیادی شده، شخصی پیدا شده که هر روز برای این مرغان مهاجر غذا می‌خرد.

حالا این پرندگان او را می‌شناسند و به محض اینکه به این بند نزدیک می‌شود، دورش حلقه می‌زنند.

او که بازنشسته است طی دو سال گذشته در فصل پاییز وظیفه غذارسانی به مرغان دریایی حاضر در رودخانه خشک شیراز را بر عهده گرفته و به قول خودش از یک کارمند وظیفه‌شناس هم قانونمند‌تر در انجام این کار ورود کرده است.

نذر سلامتی کردم و به مرغان دریایی غذا می‌دهم

علی شاهچراغی را حین غذا دادن به مرغان دریایی در کنار رودخانه خشک پیدا کردیم در حالی‌که پرندگان اطرافش مشغول پرواز بودند یا در کنارش نشسته و غذا می‌خوردند.

 او می‌گوید: نذر سلامتی کردم و به مرغان دریایی غذا می‌دهم، بیش از دو سال است که به این محل می‌آیم و هر روز غذای این مرغان را تامین می‌کنم. هر روز برای آن‌ها غذا تهیه می‌کنم و این محل می‌آیم و زمانیکه کلاه آفتابگیر خود را بر سر می‌گذارم مرغان مرا می‌شناسند و به اطراف من می‌آیند.

او از اینکه می‌بیند مردم دیگری نیز مانند او به این پرندگان مهاجر غذا می‌دهد خوشحال است و می‌گوید: خوشبختانه از سال گذشته شاهد هستم که برخی از مردم نیز برای پرندگان غذا می‌آوردند که خوشحالم توانستیم با این کار خود طی چند سال گذشته بر تعداد دوستداران حیوانات اضافه کنم.

اما در میان این همه دوستدار پرندگان عده‌ای نیز به دنبال صید آن‌ها هستند که در ‌‌نهایت منجر به آسیب دیدن پرندگان می‌شود.می گوید:برخی از جوانان برای گرفتن این پرندگان حرکت‌هایی انجام می‌دهند که باعث شکستن بال و یا پای آن‌ها شده که من در حد توان و دانش خود سعی می‌کنم ان‌ها را درمان کنم.

شاهچراغی غذای این پرندگان را هر روز از جیب خودش می‌پردازد، هرچند برخی‌ها غذای رایگان در اختیارش می‌گذراند: پوست مرغ غذایی است که به راحتی مورد استفاده این پرندگان قرار می‌گیرد، برخی از مغازه داران به طور رایگان در اختیارم قرار می‌دهند و برخی دیگر نیز کیلویی ۵۰۰ تومان می‌فروشند که من خریداری می‌کنم .باید هر روز به مرغان غذا بدهم.

 این مرد دوستدار حیوانات ادامه می دهد:زماینکه مشغول غذا دادن به آن‌ها هستم بر روی کلاه و دست من می‌نشینند و این نکته برای مردم جالب است و از طرفی خوشحالم که مردم شیراز امروز خود را به این محل می‌رسانند و به شکل‌های مختلف مراقب این مرغان هستند.

شاهچراغی معتقد است که باید اینگونه رفتار‌ها بین مردم بیشتر نهادینه شود و می‌گوید: باید این حرکت از جانب مردم شیراز به یک فرهنگ تبدیل شود و در تمام کشور به جای اینکه شاهد شکار پرندگان و حیوانات باشیم برای آن‌ها در فصل سرما غذا تهیه کنیم.

مردم شیراز از حدود ساعت شش صبح تا ۱۶ خود را به این بلوار می‌رسانند و از صدای مرغان دریایی لذت می‌برند ومی توانند آقای شاهچراغی را در کنار این پرندگان ببینند که مشغول غذا دادن به مرغان مهاجر است.

منبع:مهر