برانکو چه کسی را باید بازی می داد؟

سرای نور؛برانکو ایوانکوویچ سرمربی پرسپولیس در اولین تمرین تیمش در تهران بعد از شکست برابر الهلال رودرروی خبرنگاران ایستاد و در پاسخ به سوالی که در تمام این مدت از او درباره ترکیب تیمش و تعویض هایی که انجام داد گفت: «حق با کارشناسان است اما این کارشناسان بگویند چه کسی را باید بازی می دادم؟»

داشته های برانکو

برانکو برای پاسخ به این سوال به داشته هایش برای بازی با الهلال استناد می کند چرا که او در این بازی چهاربازیکن اصلی تیمش را دراختیار نداشت. سیدجلال حسینی، محمد انصاری، کمال کامیابی نیا و مهدی طارمی چهار بازیکن غایب پرسپولیس بودند. برانکو در جواب کسانی که می گویند چرا نوراللهی از ابتدا در ترکیب تیم قرار نگرفت نیز گفت که دوساعت قبل از شروع بازی مشخص شده است که این بازیکن مجوز بازی دارد. با این حساب نگاهی به داشته های برانکو در این بازی می تواند شرایط او را برای انتخاب بهترین ترکیب و تعویض های میان بازی مشخص کند. خب شاید بتوان به برانکو ایراد گرفت که چرا بیرانوند را درون دروازه قرار داده است اما وقتی شما دروازه بان شماره یک تیم ملی را در اختیار دارید و با او بهترین آمار را به دست آورده و قهرمان شده اید شاید سخت باشد که در چنین بازی مهمی دروازه بان دوم را جایگزین او کنید.

دفاع و هافبک دفاعی

بزرگترین ایرادی که به برانکو وارد شده ترکیب خط دفاعی و هافبک میانی این تیم است. او در نبود بازیکنان اصلی خط دفاعی اش حسین ماهینی را به دفاع وسط برد و برای هافبک دفاعی از محسن ربیع خواه استفاده کرد. انتقادها از برانکو به این شکل است که چرا ربیع خواه در دفاع وسط بازی نکرد و چرا نوراللهی به جای او در هافبک دفاعی به میدان نرفت؟ برانکو البته مساله عدم استفاده از نوراللهی را با بیان اینکه او دوساعت قبل از بازی، مجوز گرفته تا حدودی حل کرد؛ در اینصورت به نظر می رسد او چاره ای به جز استفاده از ربیع خواه در هافبک دفاعی و حسین ماهینی در دفاع وسط نداشته است.
برانکو همچنین در مصاحبه اش گفت: « توقع نداشتید که بشار رسن را در هافبک دفاعی بازی دهم؟» اما شاید نکته ای که می توان به برانکو ایراد گرفت این است که چرا وقتی نوراللهی را به میدان فرستاد، ربیع خواه را یک خط عقب تر نبرد؟

نیمکت پرسپولیس

روی نیمکت پرسپولیس برای بازی با الهلال ، نوراللهی، بشار رسن، احسان علوان زاده، سیامک نعمتی، آدام همتی و بوژیدار رادوشویچ نشسته بودند. برانکو، نوراللهی، رسن و علوان زاده را به ترتیب به میدان فرستاد اما در نهایت این تعویض ها هم جواب نداد. البته سیدجلال حسینی کاپیتان پرسپولیس هم روی نیمکت تیم بود اما مشخص بود با توجه به مصدومیت شانس بازی را پیدا نخواهد کرد.

بازی با آمپول

در فوتبال ایران یک جمله تکراری است که بارها شنیده ایم:« به زور آمپول بازی کردم…» بازیکنان بسیاری این جمله را در سالهای متمادی بیان کرده اند. اما به نظر این کار مختص تیم هایی است که مربیان ایرانی دارند لااقل برانکو از آن دسته مربیانی نیست که بازیکنش را به زور آمپول و در شرایطی که آمادگی صددرصد ندارد بازی بدهد. او بارها در تصمیم گیری هایش برای ترکیب تیم تمرینات و آمادگی کامل بازیکنان را ملاک قرار داده است. با این وصف و اگر بپذیریم که کاپیتان و سرمربی پرسپولیس اختلافی باهم ندارند پس می توان به این نکته اتکا کرد که ملاک برانکو برای بازی دادن به بازیکنانش آمادگی صددرصد جسمی و فنی است. باتوجه به سبک و فلسفه مربیگری برانکو نمی توان انتظار داشت که او در این بازی حساس کاپیتان مصدومش را به زور آمپول و قرص بازی بدهد.

چه کسانی را بازی می داد

محسن مسلمان در یکی از ضعیف ترین نمایش هایش در بازی با الهلال در همان بین دو نیمه عوض شد. ایرادی که همیشه به برانکو گرفته می شد این بود که چرا او معمولا دیر و کم به ترکیب تیمش دست می زند اما او نشان داد که زمانی که بازیکنی نتواند خوب بازی کند و در صورتی که بازیکن مناسب را روی نیمکت داشته باشد خیلی سریع دست به تعویض می زند. او نوراللهی را به جای مسلمان به بازی فرستاد. او در دقیقه ۶۵ شایان مصلح دفاع چپ تیمش را بیرون کشید و بشار رسن را به میدان فرستاد و آخرین تعویضی هم علوان زاده بود که در دقیقه ۸۰ به جای احمدزاده به میدان آمد. با این وصف برانکو می توانست از سیامک نعمتی، بوژیدار رادوشویچ و آدام نعمتی در ترکیب تیمش استفاده کند که با توجه به تجربه کم این بازیکنان در بازی های بین المللی با لباس پرسپولیس این کار خیلی منطقی به نظر نمی رسید.

بازی برگشت؛ فرصت بزرگ برانکو

برانکو ایوانکوویچ بعد از باخت مقابل الهلال یک چیزی را خیلی خوب متوجه شد و آن این که هرچقدر هم که پیروز باشید با یک شکست بزرگ تحت فشار و انتقاد قرار خواهید گرفت. پروفسور اما برای بازی برگشت یک فرصت بزرگ در اختیار دارد فرصتی که می تواند تمام خاطرات بد گذشته را پاک کند. پرسپولیس باید در بازی برگشت یک نمایش قدرتمندانه ارائه دهد و فارغ از فکر کردن به صعود باید از نظر فوتبالی هوادارانش و البته کارشناسان را راضی کند. او تا حدودی ابزار بیشتری برای این بازی در اختیار دارد. کمال، انصاری و سیدجلال به احتمال زیاد می توانند بازی کنند هرچند با وجود تلاش برای فرجام خواهی و کسر محرومیت ، طارمی غایب بزرگ این تیم در بازی برگشت هم باشد. برانکو حالا نوراللهی را هم کاملا در اختیار دارد و این به آن معنا است که او می تواند روش های متفاوتی را برای بازی برگشت به کار بگیرد. شاید استفاده از دو هافبک دفاعی بتواند ساختار تدافعی پرسپولیس را برای این بازی مهم تقویت کند. نکته قابل توجه دیگر این که برانکو می تواند حتی در ترکیب  ثابت و همیشگی تیمش نیز تغییراتی ایجاد کند مثل استفاده از بشار رسن از ابتدای بازی. استفاده از تک مهاجم هم برای بازی برگشت شاید راهکار دیگری برای غافلگیر کردن حریف قدرتمندش در نیمه نهایی می تواند باشد.