وزارت ورزش؛ اصلاح اساسنامه‌ها و پیام‌های تبریک فوتبالی

سرای نور؛«خطر تعلیق» عبارتی است که در سال‌های اخیر بارها و بارها پیرامون ورزش کشور مطرح شده و به نظر می‌رسد پایانی بر آن نیست. از یک طرف فدراسیون‌های جهانی رشته‌های مختلف به دلیل صحیح نبودن اساسنامه‌های فدراسیون‌های ایران، چندین بار درخواست اصلاح آن را داشته‌اند و از طرف دیگر مسئولان ورزش از انجام این کار در کوتاه‌ترین زمان صحبت به میان آورده‌اند.

جدیدترین اخطار مربوط به کشتی است؛ رشته‌ای که در رویدادهای بزرگ همچون المپیک و بازی‌های آسیایی جور کاروان اعزامی را کشیده و سهم بیشتری در مدال‌آوری ایفا کرده است. حمید بنی‌تمیم، دبیر فدراسیون در این باره گفته بود: «اساسنامه فدراسیون کشتی ایران از سوی اتحادیه جهانی کشتی، مورد بررسی قرار گرفت و حدود سه ماه قبل، در نامه‌ای که این اتحادیه به فدراسیون ایران ارسال کرد، اشکالاتی را به اساسنامه فدراسیون کشتی ایران وارد دانست که دولتی بودن مجمع فدراسیون کشتی از جمله‌ آنها است. همچنین نقش وزارت ورزش به عنوان مسئول اصلاح اساسنامه فدراسیون کشتی ایران، یا اینکه چرا احکام چهار عضو اجرایی فدراسیون ایران توسط رئیس سازمان ورزش امضا و تایید می شود و نیز دخالت در برکناری رئیس فدراسیون توسط وزیر ورزش و تعیین جانشین رئیس فدراسیون مستعفی یا برکنار شده توسط وزیر ورزش و جوانان به جای مجمع؛ از دیگر ایراداتی است که اتحادیه جهانی کشتی به اساسنامه فدراسیون ایران وارد کرده است. باید بدانیم، طرح چنین موضوعات جدی در صحنه بین‌المللی که از سوی مراجعی چون کمیته بین المللی المپیک دنبال می‌شود، بسیار فراتر از قدرت تعاملی ایران با اتحادیه جهانی است و در واقع می‌تواند تمام تلاش چند ساله دیپلماتیک کشتی ایران در دنیا را متوقف کند.»

این ایرادها در حالی مطرح شده که به گفته مسئولان وزارت ورزش، اصلاح اساسنامه در دست پیگیری است. محمدرضا داورزنی، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای این وزارتخانه هفته گذشته و در حاشیه بازدید جامعه ورزش از شیرخوارگاه آمنه گفت: «از چند وقت پیش بررسی برای اساسنامه فدراسیون‌ها را آغاز کرده‌ایم، مرحله اول این بررسی امروز تمام شد، امروز جلسه‌ای در همین خصوص برگزار کردیم، آئین‌نامه مورد نظر باید در شورای معاونین مورد بررسی قرار بگیرد تا در ادامه توسط دولت به تصویب نهایی برسد و این‌گونه قابلیت اجرایی پیدا کند ضمن اینکه هر فدراسیون هم باید اساسنامه خود را توسط فدراسیون بین‌المللی مربوطه مصوب کند. در آیین‌نامه فدراسیون‌ها باید حفظ روحیه دموکراتیک و استقلال فدراسیون‌ها با الزامات قوانین داخلی لحاظ شود، در گذشته بحث‌هایی بود که از سوی کمیته بین‌المللی المپیک مطرح بود و به نوعی برای برگزاری انتخابات ما بازدارنده بود، اما این مسائل در بررسی‌های انجام شده، حل شده است. همچنین بحث دخالت دولت هم برطرف شده است. در این اساسنامه دولت نقش نظارتی و سیاستگزاری دارد و در مجموع شرایطی فراهم شده که فدراسیون‌ها در قالب NGO های مستقل دیده شوند. ضمن اینکه هر فدراسیون هم باید اساسنامه خود را توسط فدراسیون بین‌المللی مربوطه مصوب کند.»

داورزنی در حالی چند روز قبل به این موضوع اشاره کرد که چند ماه از اخطار و نامه‌نگاری‌های فدراسیون‌های جهانی می‌گذرد و مشخص نیست دلیل این تاخیر در پیشبرد این کار چه بوده است. به نظر می‌رسد وزارت ورزش آنقدر که روی ارسال پیام‌های تبریک به مناسبت صعود یک تیم از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا و … تمرکز دارد، بر روی موضوع اساسنامه تمرکز نکرده، چرا که اگر این شرایط محقق می‌شد، دیگر شاهد انتشار اخبار مربوط به اخطار فدراسیون‌های جهانی نبودیم. شاید گفته شود در ظاهر این دو موضوع ارتباطی به هم  ندارد اما منظور این است که وزارت ورزش که مسئول ورزش کشور است باید زودتر از اینها دست به کار می‌شد و کارهای مربوط به اساسنامه را انجام می‌داد تا کار به اعتراض و خطر و … نکشد نه اینکه در جزیی‌ترین موضوع مربوط به یک رشته ورزشی وارد شود و برای صعود یک تیم از مرحله گروهی پیام تبریک دهد.

شاید اگر کمی اطلاع‌رسانی در خصوص موضوع اساسنامه‌ها صورت می‌گرفت، ابهامات تا این اندازه زیاد نمی‌شد و ماجرا نیز زودتر فیصله پیدا می‌کرد. ممکن است گفته شود کارهایی هم در این باره صورت گرفته اما وقتی اطلاع‌رسانی نمی‌شود همه چیز مبهم می‌ماند و صِرف گفتن اینکه جلسه تشکیل شده نمی‌تواند کارگشا باشد. در موضوعی به این مهمی باید سرعت را چاشنی کار کرد.

این تعلل چند آفت بزرگ دارد که بزرگترین آن، تعویق انتخابات است؛ همان مسئله‌ای که نزدیک به ۹ ماه قبل در زمان برگزاری انتخابات فدراسیون ژیمناستیک مشاهده و در نهایت منجر به تعویق آن شد. اکنون انتخابات قرار است در حالی ۱۹ تیر برگزار شود که ژیمناستیک حاشیه‌های زیادی در همین ۹ ماه تجربه کرد، آن هم در حالی که می‌شد با کمی تفکر بهتر، شرایط بهتری را رقم زد.

آفت دیگری که باید به آن اشاره کرد، تایید اساسنامه‌هایی در فدراسیون‌های جهانی است که با شرایط کشور همخوانی ندارد. این همان موضوعی است که در فدراسیون تیراندازی با کمان دیده می‌شود و مشکلات زیادی را به دنبال داشته است.

در این میان البته باید به نقش کمیته ملی المپیک در روند اصلاح اساسنامه‌ها نیز اشاره کرد. شنیده‌ها حاکی از آن است که این کمیته تاثیر چندانی در این روند ندارد و از سوی وزارت ورزش وارد بازی نمی‌شود. بدون شک با توجه به ارتباط این نهاد با نهادهای بین‌المللی، حضور مسئولان کمیته می‌تواند حداقل روند اصلاح اساسنامه را تسریع ببخشد و مانع از خدشه‌دار شدن حیثیت ورزش کشور شود.