خانواده موفق فرهنگی با ۳ فرزند و ۳ پزشک در شهرستان نور

 به گزارش خبرنگار سرای نور؛  شهرستان نور از گذشته‌های دور مهد پرورش علما، دانشمندان و هنرمندان زیادی مانند شیخ فضل‌الله نوری، نیما یوشیج، بنان و … بوده است که در تاریخ سیاسی، هنری و علمی ایران تأثیرگذار بوده‌اند.
در حال حاضر با توجه به کمبود امکانات نسبت به شهرستان‌های دیگر، فرزندان این دیار در رده‌های علمی، ورزشی، هنری و … نیز نه تنها در کشور بلکه در دنیا نیز خوش درخشیدند.

در این گزارش با همکاران خبری برای مصاحبه با یک خانواده موفق در شهر نور رفتیم.

ناصر علی‌پور متولد ۱۳۳۶ از روستای انارجار نور که در سال ۶۲ با انیسه بناچین ازدواج کرده و حاصل ازدواج این زوج فرهنگی سه فرزند موفق است.

حسین علی‌پور متولد ۱۳۶۴ فرزند نخست این خانواده که در سال ۸۳ پس از دیپلم تجربی برای ادامه تحصیل به بلاروس رفته و دوران پزشکی خود را در آکادمی دولتی این کشور گذراند.

حسین دوران تخصصی و فوق تخصص خود را در آن کشور به پایان برد و در حال حاضر نیز در همان کشور مشغول کار و تحقیقات است.

این روانپزشک جوان مشتاق است تا به وطن بازگردد اما تغییر برخی قوانین وزارت بهداشت مانع بازگشت وی به کشور شده است.

حسین می‌گوید: پس از بازگشت به کشور قصد دارم هرجا که نیاز بیشتری باشد خدمت کنم، چه از نظر درمانی، تحقیقاتی و علمی که قطعاً در مناطق محروم این نیاز بیشتر احساس می‌شود.

وی گفت: کار تحقیقاتی در مناطق محروم بیشترین بازدهی را دارد و شاید با یک مشاوره بتوان چندین خانواده را از فقر فرهنگی نجات داد.

حسین علی‌پور در جشن ۹۰ سالگی دانشگاه بلاروس بهترین دانشجوی خارجی معرفی شد و به عنوان رئیس داوران کنفرانس ایرانی‌های داخل بلاروس، چند دوره ناظر بر مقاله علوم پزشکی بوده و از باکویی رئیس علمی سفارت نیز تقدیرنامه دریافت کرده است.

وی تنها استاد خارجی عضو رسمی دانشگاه سینگ است.

عین‌الله علی‌پور فرزند دوم این خانواده امسال در رشته تخصصی جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه مشهد پذیرفته شده است.

وی متولد ۱۳۶۷ است که از رشته ریاضی در پیش دانشگاهی به رشته تجربی گرایش پیدا کرده و در رشته پزشکی دانشگاه آزاد با رتبه ۴۰ مشغول به تحصیل شده و اکنون پس از پایان تحصیلات خود در منطقه محروم استان سیستان بلوچستان مشغول خدمت است.

عین‌الله با توجه به اینکه طرح آن در سیستان و بلوچستان پس از ۶ ماه به پایان رسیده بود اما به علت علاقه‌اش به خدمت در مناطق محروم آنجا ماندگار شد و پس از قبولی در دانشگاه فردوسی برای ادامه تحصیل به مشهد رفته است.

پزشک جوان خیلی صادقانه در پاسخ به این سؤال که پس از فارغ‌التحصیلی در رشته مغز و اعصاب در کجا خدمت خواهید کرد، پاسخ داد: یک زمان حرف است و یک زمان عمل به حرف و من سعی کردم به چیزی که

اعتقاد دارم عمل کنم زیرا به علت کمبود امکانات شاید نتوانم به عنوان متخصص به منطقه محروم برگردم، اما کارهای زیادی می‌شود انجام داد.

وی افزود: فقر فرهنگی در منطقه محروم بیداد می‌کند و با تأثیرگذاری بر روی فرهنگ مردم می‌توان به رفع آن کمک کرد.

عین‌الله، تکه کاغذهایی را در طول خدمتش در مناطق محروم با تاریخ و اسم جمع‌آوری کرده که بر روی آن پاسخ بچه‌های آن منطقه به این سؤال است که در آینده می‌خواهید چه کاره شوید؟

این دانشجوی مغز و اعصاب افزود: آرزو دارم در آینده با بیمارستان یا درمانگاه محل خدمتم تماس بگیرم و بپرسم همکار امروز من چه کسی است؟ و بشنوم یکی از بچه‌های همان منطقه است.

وقتی عین‌الله این حرف را می‌زد آنقدر حرف‌هایش صادقانه بود که ذره‌ای ریا درآن دیده نمی‌شد.

وی همانند پدری دلسوز، نگران آینده فرزندان محروم کشورش بود و آرزویش ارتقای سطح فرهنگی مناطق محروم است.

این پزشک مسئولیت‌پذیر در ادامه گفت: فقر فرهنگی و عدم آگاهی در خانواده‌ها آن‌جا بسیار زیاد است، به ویژه برای دختران که محرومیت آنها بیشتر است.

وی مردم سیستان و بلوچستان را بسیار مهمان‌نواز و مهربان توصیف کرد و خاطرنشان کرد: سعی می‌کنم ارتباط خود را با مردم و بچه‌های منطقه حتی با فرستادن یک کتاب یا دفترچه ساده حفظ کنم تا بتوانم تأثیرگذار

باشم، به امید روزی که از فقر فرهنگی و محرومیت از این مناطق خداحافظی کنند.

این دانشجوی مغز و اعصاب، دلیل موفقیت خود را حمایت و دعای خیر پدر و مادر و راهنمایی برادر بزرگش بیان کرد و افزود: پدرم از معدود تحصیل‌کرده‌های روستای خود بود و با تفکری که در مورد علم و دانش داشت، با همراهی مادرم و تحمل مشکلات و شرایط سخت توانستند سه فرزند موفق را تحویل جامعه دهند و امیدواریم یک روز برسد تا بتوانیم قدری از زحمات آن‌ها را جبران کنیم.

زهرا علی‌پور متولد ۶۸ که با رتبه ۱۱۰ در رشته پزشکی دانشگاه آزاد تنکابن تحصیل کرده، پس از اتمام تحصیلات خود در کنار برادرش در مناطق محروم روستاهای سیستان و بلوچستان مشغول خدمت است.

وی می‌گوید: چون انسان آرمان‌گرایی هستم به امید تأثیرگذاری و ایجاد تغییر در زندگی مردم محروم به آن منطقه رفتم.

زهرا با پوشش چادر و حفظ حجاب تحصیلات خود را به پایان برده و با همین پوشش به عنوان پزشک مشغول خدمت در مناطق محروم است.

وی به بهانه‌ها و مناسبت‌های مختلف به مدارس سیستان بلوچستان می‌رفت و فرزندان آن منطقه را به ادامه تحصیل تشویق و سعی در ارتقای سطح فرهنگی مردم منطقه را داشت.

این پزشک جوان می‌گوید: آرزو دارم مردم محروم و دردمند آنجا دیده شوند زیرا محرومیت آنجا بسیار گسترده است و عموم مردم از فقر فرهنگی، بهداشتی وعدم امکانات رنج می‌برند.

وی از حمایت پدر و مادر و مشاوره برادرانش قدردانی کرد و آن را رمز موفقیت خود نام برد.

دکتر زهرا علی‌پور، مشاوره خوب در آموزش مدارس و کشف استعدادها را در موفقیت فرزندان این مرز و بوم و آینده رو به رشد کشور بسیار تأثیرگذار دانست.