به گزارش خبرنگار سرای نور؛ اگر به برخی شهرداریها رجوع کنید خواهید دید راهروی آنها بی شباهت به راهروی دادگاهها نیست.
برخی از کارمندان شهرداری در برخورد با ارباب رجوع احساس برتری دارند و به خود اجازه میدهند که هرگونه توهین و القاب ناپسند را برای ارباب رجوع به کار ببرند.
آیا این کارکنان فکر میکنند که میز و پست شهرداری را به ارث بردند که بسیار مدعی هستند؟ آیا شهرداری توسط شهردار اداره نمیشود؟ آیا شورا هیچ نظارتی بر آنها ندارند؟ شاید مقصر اصلی، کارکنان شهرداریها نباشند.
شاید به علت برخی سمتهای حساس که در شهرداریها وجود دارد این کارمندان خاص به خود اجازه میدهند، هرگونه که میخواهند با ارباب رجوع رفتار کنند و شاید ارباب رجوع با هر شخصیت اجتماعی مجبور به تحمل این همه تحقیر، توهین و سرگردانی در شهرداریها است و حق سخن گفتن ندارد.
چرا ارباب رجوع حتی برای یک امضاء مجبور است پلههای شهرداری را با هر وضعیتی که هست، روزها و ماه ها طی کند و با سرگردانی در شهرداریها و اصطلاح (امروز برو، فردا بیا ) کنار بیاید و سکوت کند؟
جای بسی تأسف است که مردم سرگردان در شهرداری برای اعتراض و بیان مشکلات خود راهی ندارند، جز صبر ایوب را پیشه خود سازند.