به گزارش نعت الله مومنی خبرنگار سرای نور،اقتصاددانان سرمایهگذاری را یکی از مهمترین اهرمهای پویایی اقتصادی و کلید رشد و توسعه اقتصادی میدانند اما به دلیل مشکلات موجود که عمدتا نشأت گرفته از موانع اقتصادی، مدیریتی، فرهنگی و اجتماعی و همچنین موانع منطقهای و نیز موانع درونی و شخصی است هنوز موفقیت قابل توجهی دراین ارتباط کسب نشد.
مهمترین اثر مستقیم سرمایه گذاری برای یک منطقه اشتغال، تولید ارزش افزوده، درآمد، رفاه، فناوری و قابلیت رقابت پذیری است، جذب سرمایه گذار نشان از داشتن ظرفیت و استعدادهای محیطی و بازار مناسب دارد که باید از قبل برای شکل گیری این ظرفیتها و استعدادهای انگیزه دهنده به سرمایه گذار، تلاش و ظرفیت سازی کرد.
البته برخی مشوقها شامل تخفیف مالیاتی، هزینه های پایین تخصیص و تغییر کاربری زمین، تسهیلات مالی با شرایط مناسب و سریع، ساده کردن بسیاری از مجوزهای قانونی لازم از نظر میزان هزینه و زمان، معافیت از قوانین کار و بیمه تأمین اجتماعی برای زمان معین و… میتوانند هزینههای ثابت و متغییر سرمایهگذار را چه هنگام گذران دوره سرمایهگذاری و چه هنگام راه اندازی و تولید کاهش داده و ظرفیت جذب بیشتر را فراهم آورد.
باید توجه داشت که به سرمایهگذار به عنوان رقیب و غریبه نگاه نکرد، بلکه باید برای سرمایهگذار فرش قرمز پهن کرد، فرصت گذاشت و زمینه ایجاد کرد و برای ثروتمند شدنش تلاش شود، تا بتواند هرچه بیشتر ثروتش را به سرمایه غیرمنقول تبدیل کند، بنابراین باید به کمک و یاری سرمایهگذار رفت نه اینکه موانع متعدد پیش روی او گذاشت و هر بار دیوار این موانع را بلندتر و راهش را کاملا سد کرد و طوری که اجازه نگاه کردن به پشت دیوار را نداد.
حسین نوروزی از سرمایهگذارانی است که در داخل و خارج از کشور موفقیتهای زیادی را کسب کرد اما در پروژهای در شهر نور آنقدر اذیت شد که هر لحظه منتظر بود تا مجتمع تجاری –تفریحی ۱۷ هزار ۵۰۰ مترمربعی که قادر به اشتغال یکهزار نفر است را تخریب و رها سازد.
ماجرا از این قرار است که پروژه مجتمع نگین شمال شهرنور، طی قراردادی بین شهرداری نور و این سرمایهگذار در آذر سال ۱۳۸۵ با حضور مسوولان شهرستانی کلنگزنی شد، بر اساس قرارداد شهرداری بایدعلاوه بر واگذاری زمین هزینه پروانه ساخت را به عهده بگیرد و سرمایهگذار این مجتمع را احداث نماید اما از همین ابتدای کار به جای ۱۷ هزار و ۵۰۰ متر، برای ۱۴ هزار و ۵۰۰ متر پروانه ساخت صادر شد که به قول نوروزی« خشت اول گر نهد معمار کج/ تا ثریا میرود دیوارکج» و وقتی سرمایهگذار علت این اختلاف ۳ هزار متری را پرسید متوجه شد که با توجه به طلب شهرداری از نظام مهندسی و هزینه تائید، این مقدار پروانه صادر شد و البته با همین وضعیت سرمایهگذار که پیمانکار پروژه هم بود شروع به ساخت کرد و مدتی هم فعال بود اما بعدها مشکلات زیادی بوجود آمد که تا کنون راکد و بلاتکلیف ماند و هنوز پایانکار و سند صادر نشد، خسارات رکود ۱۴ ساله این پروژه بزرگ، ضربه سنگینی بر سرمایهگذار، اقتصاد شهر و منطقه و نیز خانوارها وارد کرد که شاید قابل جبران نباشد اما باز به قول سرمایهگذار«ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است» هم خود را قانع میکند و هم به ما امید میدهد.
روز گذشته فرماندار شهرستان نور، خبر حل مشکل و آغاز فعالیت این مجتمع در آینده نزدیک را داد و همین خبر سبب شد تا موضوع را از سرمایهگذار پروژه جویا شویم بنابراین عازم محل مجتمع شدیم و با وی به گفت و گو نشستیم.
این سرمایهگذار خود را حسین نوروزی متولد ۱۳۳۵ درشهرستان خوی در استان آذربایجان غربی معرفی کرد و گفت: علاقه شدیدی به کار فنی و البته تجارت داشته و همین علاقه باعث شد تا در تعمیرات لوازم صوتی و تصویری مهارت پیدا کند و زمانیکه به استخدام نیروی انتظامی درآمد در رسته فنی مشغول خدمت شد و بیش از چهارسال سابقه حضور در مناطق عملیاتی غرب کشور وافتخار ایثارگری را در کارنامه خدمتی خود دارد اما به خاطر همسرش که مازندرانی و اهل نور بود به این شهرستان منتقل شد و تعمیرگاه لوازم و صوتی و تصویری دایر و به اتفاق فرزندانش در این رسته فعالیت کرد اما علاقه او به تجارت علاوه بر دریافت کارت بازرگانی و فعالیت تجاری سبب شد تا به یک سرمایهگذار تبدیل شود.
او در سال ۷۹ با راهاندازی مجموعه تجاری بازار روسی(آستارا) رویان با حدود ۵۰ دهنه مغازه موجب رونق اقتصادی و اشتغال این شهر شد و پس از مدتی این بازار با بیش از ۷۵۰ دهنه مغازه، پذیرای هموطنان زیادی از نقاط مختلف کشور است، اکنون نام این بازار برای خیلیها آشناست.
نوروزی در سال ۸۱ ایده بازار روسی را در استان گلستان ومنطقه اینچهبرون پیاده کرد و البته خاطرات خوشی را از مردم و مسوولان آن منطقه دارد و همواره از این دوران فعالیت به نیکی یاد میکند و خوشحال است.
وی در سال ۸۵ ایدهاش را به شهر نور آورد و با شهرداری نور وارد مذاکره شد که البته در نگاه اول بسیار امیدوار کننده بود زیرا شهرداری نورتوافق کرد که علاوه بر واگذاری عرصه، هزینه نظام مهندسی را برای صدور ۱۷ هزار و ۵۰۰ متر بنا، بپردازد.
در پی این توافق سرمایهگذار(نوروزی) پس از کلنگزنی با سرعت احداث پروژه را با جدیت پیگیری کرد به طوریکه ظرف مدت کمتر از پنج ماه پروژه به ۵۸ درصد پیشرفت فیزیکی رسید و با توجه به توافق صورت گرفته، سرمایهگذار میتوانست به پیش فروش واحدها اقدام کند و شهرداری نیز در برابر پیشرفت ۵۰ درصدی پروژه نسبت به صدور سند اقدام و برای دریافت تسهیلات کمک کند که تا کنون اتفاق نیفتاد.
این سرمایه گذار ادامه ماجرا را اینگونه تعریف میکند او میگوید، چون زمین در جای خوبی از شهر قرار گرفت، برخی میخواستند از چنگ ما در بیارند و با هر ترفندی توصیه میکردند که هر چه زودتر بفروش و خلاص شو اما من هرگز زیر بار نرفتم و در عوض همه تلاش خود را برای به ثمر رسیدن پروژه انجام دادم.
نوروزی افزود: پس از پیگیریهای زیاد قرار شد مبلغ هفت میلیارد تومان تسهیلات دریافت کنم اما این هم محقق نشد و بالاخره مجبور به نهاتر شدم تا پروژه زودتر به نتیجه برسد بالاخره در فروردین ۸۶ افتتاح و با دعوت از بازاریان بومی و غیر بومی و نگرفتن ۶ ماه اجاره، مدتی این مجتمع فعال بود.
وی ادامه داد: این مجتمع با توجه به شرایط ویژه توریستی شهر نور با ۳۷۵ دهنه مغازه، شهر بازی و تالار پذیرایی با نگاه جذب گردشگر و اشتغالیکهزار نفر در داخل مجتمع و بهرهمندی بیش از سههزار نفر در مجموع و همچنین رونق کسب و کار دیگر مشاغل در شهر و شهرستان احداث شد اما در ادامه راه با تغییر شهردار وقت در گیر مشکلاتی شدم که قریب به ۱۴ سال راکد ماند و خسارت سنگینی به من و اقتصاد شهر وارد شد.
این سرمایهگذار، تصریح کرد: در حالیکه از ۱۴ سال قبل هزار نفر میتوانستن در این مجتمع مشغول به کار شوند اما فعالیت این مجتمع به دلیل برخی اختلافها بین شهرداری و نظام مهندسی راکد ماند و بلاتکلیفی من را کلافه کرد، این چند سال از شهرداری، شورای شهر، نظام مهندسی، فرمانداری، هر جا که شد رفتم، جلسات زیادی هم گذاشته شد، با تغییر شهردار و شورا هر بار پیشنهادات جدیدی میشد، گاهی من را مقصر میکردند و میگفتند اضافه بنا داری و باید جریمه را پرداخت کنی، گاهی میگفتن، اصلاحیه میزنیم و فقط شما هزینه نظام مهندسی را بده تا سه سال قبل که شهردار وقت با اعلام اینکه مقصر نیستی، همین پیشنهاد را مطرح کرد، من هم برای اینکه واقعا خسته شده بودم برای برون رفت از مشکلات پذیرفتم ولی وقتی به نظام مهندسی رفتم تا هزینه سه هزار متر اضافه بنا را پس از اصلاحیه پرداخت کنم که البته هنوز معتقدم اضافه بنا ندارم به من گفتند ۶ هزار متر پروانه داری و ۱۱ هزار متر اضافه بنا است، این اختلاف متراژ باعث شد که اتفاق خاصی رخ ندهد و همچنان راکد بماند.
*بارقه امید روشن شد
نوروزی با اشاره به اینکه با همه مشکلات و بدهیها که باعث شد با شکایت طلبکار منزل مسکونیام به مزایده گذاشته شود اما امیدم به خدا بود، خداوند امیدم را ناامید نکرد، یک روز تلفنم زنگ خورد، گفتند فرماندار با شما کار دارد و این تماس امیدوار کننده بود چون قرار شد پیگیری کنند.
وی گفت: معمولا وقتی مسوول جدید وارد شهر میشود عدهای با گل و شیرینی برای عرض تبریک به دفترش میروند، حالا اگر این فرماندار باشد که خیلی از مسوولان هم برای خوشآمد و تبریک میروند اما اینجا فرماندار به سراغ من آمد، وقتی تحقیق کردم متوجه شدم این فرماندار پس از انتصاب فضای شهر را رصد کرد و پروژههای نیمه تمام را شناسایی و دلایل آن را بررسی کرد، برای چند پروژه از جمله این پروژه که برای شهر مهم بود وقت گذاشت و مشکلات را پرسید، من شرح ماجرا را گفتم، از آن روز چند بار جلسه گذاشتند و مسوولان حاضر در جلسه قول پیگیری و حل موضوع را دادند اما در عمل اتفاق خاصی نمیافتاد.
این سرمایهگذار تصریح کرد: حدود پنج ماه قبل در یک نشست مشترک، صراحتا از وضع موجود انتقاد کردند و گفتند، چندین پروژه نیمهکاره در شهر داریم که مرده است، نمونه آن همین پروژه مجتمع نگین نور است که ۲ ساله ساخته شد اما ۱۴ سال معطل امضاء و بلاتکلیف مانده است.
نوروزی در پایان با قدردانی از فرماندار شهرستان نور، گفت: آقای شادمان بیریا پیگیر شدند و دستور جدی برای حل و فصل موضوع دادند و تاکید کردند که باید هر چه زودتر جمع شود که به امید خدا چنین میشود.