وی حتی در سخت‌ترین شرایط، نماز اول وقت خود را در میدان نبرد ترک نمی‌کرد و این پایبندی‌اش به ارزش‌های اسلامی، در دل رزمندگان نفوذی عمیق داشت.
پس از جنگ نیز، او به عنوان جانشین ستاد کل نیروهای مسلح، نقش موثری در بازسازی ساختار دفاعی کشور و انتقال تجربیات جنگ به نسل جدید ایفا کرد. متأسفانه، در ۱۹ فروردین ۱۳۷۸، در اقدامی تروریستی توسط گروهک منافقین، به شهادت رسید اما راه و اندیشه‌اش زنده ماند و نام او در حافظه تاریخی ملت ایران جاودانه شد.
شهید صیاد شیرازی فقط یک فرمانده نظامی نبود؛ او نماد ایمان، هوشمندی، اخلاص و ولایت‌مداری بود و امروز، بیش از هر زمان، جامعه ما نیازمند بازخوانی منش، سبک مدیریتی و روحیه جهادی چنین اسوه‌هایی است.
یادداشت: سید محمد سجادی
