سرای نور؛
از جام جهانی ۲۰۰۶ که ستاره های بزرگ آرام آرام از تیم ملی دور شدند تا جام جهانی ۲۰۱۴ که تیم ملی ایران بهترین تیم آسیا بود را می توان عصر جواد نکونام نامید. او به عنوان بازیکنی که نه در فوتبال و نه در بیرون از مستطیل سبز به دنبال نمایش های متعارف ستاره ای در قواره کاپیتان تیم ملی نبود سال ها در لالیگا سطح اول فوتبال جهان بازی کرد، گل های زیبا و حساسی زد و یکی از ستون های تیمش بود. او در اولین ماه های مربیگری اش با تیم خونه به خونه در مکان پنجم لیگ یک قرار گرفته و البته این تیم به جمع چهارتیم پایانی جام حذفی رسیده است.
نکونام متمرکز و پرتلاش در مربیگری هم پیش می رود و چه بسا عصر نکونام در مربیگری فوتبال ایران آغاز شود.
بازی خیلی سختی مقابل گسترش فولاد داشتیم ولی ما بازی به بازی خوب پیش رفتیم و توانستیم موفق شویم که به جمع چهار تیم برسیم که خیلی از تیم های خوب به این مرحله نرسیدند و حذف شدند مثل ذوب آهن، تراکتور و… ما کار بزرگی کردیم و با حذف ۲ تیم لیگ برتری به اینجا رسیدیم.
روش بازی ما مشخص است؛ رعایت اصول تاکتیکی و مبارزه برای پیروزی.همین! هرکسی هر برداشتی دوست دارد بکند.
من سبک خودم را دارم و حتما هم این روش را ادامه خواهم داد اما حتما هم از کارلوس (کی روش) خیلی چیزها یاد گرفتم.
قبلا هم گفتم که مربیگری به سن نیست. من چندین بار گفتم که در دنیا الان همه تیم ها مربیان جوان و بروز دارند. سن مربیگری در دنیا پایین آمده است.
من کار خودم را انجام می دهم و برایم فرقی ندارد که کجا باشم. مربیگری عشق می خواهد. علاقه و اطلاعات می خواهد که من دوست دارم این موارد را بیشتر از همه داشته باشم. جاه طلب هستم ولی منطقی. دوست دارم هر روز تلاش کنم تا به آرزوهایم برسم و قطعا اهداف بزرگی دارم.
واقعا آمدن به لیگ برتر سخت است. ولی به همراه کادر فنی و بازیکنان تلاش می کنیم که انشالله به این مهم دست پیدا کنیم.
اگر بخواهم به این چیزها فکر کنم که کجا بودم و الان کجا هستم نباید به ایران می آمدم اما در مربیگری هم مثل دوران بازی از یک جایی شروع می کنید و پله پله جلو می روید تا به آنچه زحمت کشیده اید برسید.