جلوه غلبه مشت بر درفش

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بلاغ؛ محمداسماعیل امام‌زاده/ ۱۲فروردین در تقویم کشورمان به عنوان روز جمهوری اسلامی شناخته می‌شود. این روز یادآور همه‌پرسی تاریخی در سال ۱۳۵۸ است که در آن مردم ایران با اکثریت قاطع به برقراری نظام جمهوری اسلامی رأی دادند.

این رویداد نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران و جهان محسوب می‌شود و به عنوان پایه‌ای برای شکل‌گیری نظام سیاسی کنونی ایران شناخته می‌شود. روز جمهوری اسلامی نماد استقلال، آزادی و حاکمیت مردمی در چارچوب ارزش‌های اسلامی است و هر ساله در ایران گرامی داشته می‌شود.

نتایج این رفراندوم برای مردمی که در طول حیات سیاسی خود، از صحنه‌های تصمیم‌سازی بدور بوده‌اند، موفقیت بزرگی بود که سرآغاز رویدادهای بزرگی در ایران و جهان شد.

مشارکت بیش از ۹۸٫۲ درصد از شرکت‌کنندگان در رفراندوم، به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادند و نظام سیاسی جدید ایران رسمیت یافت.

این رفراندوم نقطه عطفی در انقلاب اسلامی ایران بود و پایه‌های نظام سیاسی جدید را بر اساس اصول اسلامی و مردمی بنا نهاد.

اهمیت این روز از آن جهت است که با تصویب جمهوری اسلامی، یک تغییر اساسی در ساختار سیاسی و اجتماعی کشور ایران به وقوع پیوست. نظام جمهوری اسلامی بر اساس اصول اسلامی و با رهبری مرجعیت دینی شکل گرفت و هدف آن برقراری یک حکومت دینی بر مبنای فقه شیعه بود. مردم ایران با حضور گسترده و حماسه‌ساز، میان «جمهوری اسلامی» و «نظام سلطنتی» (پادشاهی) انتخاب کردند. نتیجه این رفراندوم، با اکثریت قاطع آرا، به نفع برقراری نظام جمهوری اسلامی بود.

این روز به عنوان نمادی از اراده مردم ایران برای تعیین سرنوشت خود و انتخاب یک حکومت اسلامی شناخته می‌شود.

از ویژگی‌های این انتخاب توأم با شور و اشتیاق را می‌توان بدین شرح برشمرد:

۱. حضور گسترده و مردمی:

– مردم از تمامی اقشار جامعه، از جمله جوانان، زنان، مردان، روستاییان و شهری‌ها، در این رفراندوم شرکت کردند.

– حضور مردم در پای صندوق‌های رأی به حدی بود که در بسیاری از مناطق، صف‌های طولانی تشکیل شد و مردم ساعت‌ها منتظر ماندند تا رأی خود را به صندوق بیندازند.

۲. احساس مسئولیت و امید به آینده:

– مردم برای تعیین سرنوشت سیاسی کشور خود، با احساس مسئولیت بالا در رفراندوم شرکت کردند.

– مردم انقلابی و شهید داده کشورمان این روز را به عنوان روزی تاریخی و سرنوشت‌ساز برای ایران می‌دانند و با امید به آینده‌ای بهتر و مستقل، در رأی‌گیری شرکت کردند.

۳. شور انقلابی و اعتقاد به اسلام:

– پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم با شور انقلابی و اعتقاد به ارزش‌های اسلامی، خواهان نظامی بوده و هستند که بر پایه‌های دینی و مردمی استوار باشد.

– شعارها و هیجان‌های انقلابی در روز رفراندوم به وضوح دیده می‌شد و مردم با افتخار به نظام جمهوری اسلامی رأی دادند.

۴. اتحاد و همبستگی ملی:

– رفراندوم ۱۲ فروردین نمادی از اتحاد و همبستگی ملی بود. مردم با وجود تفاوت‌های قومی، مذهبی و فرهنگی، برای تعیین سرنوشت کشورشان متحد شدند و آن اتحاد توانست ظرف چهل و اندی سال، انها را از هر آزمایش بزرگی موفق خارج کند.

– این روز به عنوان نمادی از اراده جمعی ملت ایران برای ایجاد تغییر و استقرار نظامی جدید ثبت شد.

۵. نتیجه قاطع و اکثریت بالا:

– نتیجه رفراندوم نشان‌دهنده اشتیاق مردم به تغییر بود. بیش از ۹۸٫۲ درصد از شرکت‌کنندگان به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادند، که این رقم نشان‌دهنده حمایت گسترده و قاطع مردم از این نظام بوده و هست.

دستاورد تاریخی یک حماسه

به اعتراف همه شاهدان و ناظران جهانی، انقلاب اسلامی با رفراندوم ۱۲ فروردین ۵۸ توانست به دستاوردهای تاریخ‌ساز بی‌نظیری دست یابد و بر اساس آن دستاوردها، سرنوشت بشریت معاصر را به نفع ملت‌ها تغییر داد. در مجموع می‌توان این دستاوردها را بدین شرح برشمرد:

۱. استقلال سیاسی و قطع وابستگی به قدرت‌های خارجی:

– یکی از اصلی‌ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی، پایان دادن به وابستگی سیاسی و اقتصادی به قدرت‌های خارجی، به ویژه ایالات متحده آمریکا، بود.

– ایران پس از انقلاب، سیاست خارجی مستقل و مبتنی بر منافع ملی را در پیش گرفت و به یکی از بازیگران مهم منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل شد.

۲. حاکمیت مردمی و مشارکت سیاسی:

– نظام جمهوری اسلامی بر پایه آرای مردم شکل گرفت و مشارکت عمومی در تعیین سرنوشت سیاسی کشور را تقویت کرد.

– برگزاری انتخابات‌های متعدد (مانند انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری) نشان‌دهنده حضور فعال مردم در فرآیندهای سیاسی است.

۳. تقویت هویت اسلامی و ملی:

– انقلاب اسلامی هویت اسلامی و ملی ایرانیان را تقویت کرد و ارزش‌های دینی را در سیاست و جامعه نهادینه ساخت.

– تأکید بر اسلام به عنوان پایه‌ی نظام سیاسی، باعث ایجاد الگویی جدید برای کشورهای اسلامی و جنبش‌های آزادی‌بخش در جهان شد.

۴. پیشرفت‌های علمی و فناوری:

– پس از انقلاب، ایران در زمینه‌های علمی، فناوری و صنعتی پیشرفت‌های چشمگیری داشته است و ایران در حال حاضر جزء اولین تا پنجمین کشور جهان در دست‌یابی به پیشرفت‌های علمی و فناوری است.

– دستیابی به فناوری هسته‌ای، پرتاب ماهواره به فضا، توسعه زیست‌فناوری و پیشرفت در علوم پزشکی از جمله دستاوردهای مهم این دوره هستند.

۵. تقویت بنیه دفاعی و امنیتی:

– ایران پس از انقلاب، توان دفاعی خود را به طور چشمگیری افزایش داد و به یکی از قدرت‌های نظامی منطقه تبدیل شد.

– توسعه صنایع دفاعی، ساخت موشک‌های بالستیک و تقویت نیروهای مسلح از جمله دستاوردهای این حوزه است.

۶. عدالت اجتماعی و کاهش فقر:

– نظام جمهوری اسلامی با اجرای برنامه‌های عدالت‌محور، تلاش کرد تا فقر و نابرابری را کاهش دهد.

– طرح‌هایی مانند مسکن مهر، یارانه‌ها و خدمات بهداشتی رایگان برای اقشار کم‌درآمد از جمله اقدامات در این زمینه بوده‌اند.

۷. توسعه فرهنگی و آموزشی:

– پس از انقلاب، دسترسی به آموزش و پرورش برای تمامی اقشار جامعه، به ویژه در مناطق محروم، گسترش یافت.

– افزایش سوادآموزی، توسعه دانشگاه‌ها و مراکز علمی و تقویت فرهنگ اسلامی از جمله دستاوردهای فرهنگی این دوره است.

۸. ایستادگی در برابر فشارهای بین‌المللی:

– ایران در طول چهار دهه گذشته، در برابر تحریم‌ها، تهدیدها و فشارهای بین‌المللی ایستادگی کرده و توانسته است استقلال و حاکمیت خود را حفظ کند.

– این مقاومت، الهام‌بخش بسیاری از کشورها و جنبش‌های مقاومت در سراسر جهان شده است.

۹. تقویت روحیه خودباوری و اعتماد به نفس ملی:

– انقلاب اسلامی روحیه خودباوری و اعتماد به نفس را در میان ایرانیان تقویت کرد و نشان داد که ملت ایران می‌تواند بدون وابستگی به قدرت‌های خارجی، سرنوشت خود را تعیین کند.

۱۰. تأثیرگذاری منطقه‌ای و جهانی:

– انقلاب اسلامی ایران الهام‌بخش بسیاری از جنبش‌های اسلامی و آزادی‌بخش در جهان، به ویژه در منطقه خاورمیانه، شد.

– مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی و حمایت از مردم فلسطین از جمله اقدامات تأثیرگذار ایران در سطح بین‌المللی بوده است.

رفراندوم ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ نه تنها یک رویداد سیاسی، بلکه نمایشی از اراده و اشتیاق ملت ایران برای تعیین سرنوشت خود بود. این روز به عنوان یکی از نقاط عطف تاریخ ایران، همواره به عنوان نماد پیروزی اراده مردم و استقرار نظام جمهوری اسلامی گرامی داشته می‌شود. نقطه عطفی که توانست تاریخ معاصر جهان را با رویکرد محرومان و مجاهدان راه حقیقت رقم بزند و باب جدیدی برای امید به آینده برای آزادگان جهان بگشاید.