به گزارش خبرنگار سرای نور، زنان در سراسر جهان نقش بسیار مهم و تعیین کنندهای در اداره امور خانواده و جامعه دارند و برای تسریع روند تغییر و تحقق توسعه پایدار، میتوانند مسئولیت بسیار جدی و مهمی را بر عهده بگیرند.
کبری کرمی متولد سال ۱۳۶۵ از زنان کارآفرین شهرستان نور است.
همسر وی در سال ۹۰ از دنیا رفته و وی با پدر و مادر همسرش زندگی میکرد و هزینههای کل خانواده را نیز به دوش میکشید.
در حال حاضر مادر همسرش از دنیا رفت و پدر همسر وی به شهر خود بازگشت.
این زن کار آفرین، اکنون با پسر ۶ سالهاش در خانهای اجارهای زندگی میکند.
کبری کرمی در گفتو گو با سرای نور اظهارکرد: در سال ۹۱ برای دیگران خیاطی میکردم اما از سال ۹۲ کار تولیدی را آغاز کردم و در ابتدا هیچ امکاناتی نداشتم.
وی گفت: با دریافت وام پنج میلیون تومانی از کمیته امداد پس از ۶ ماه مغازهای را برای کار اجاره و برای پیشرفت کار و تهیه امکانات تلاش فراوان کردم.
این خانم کار آفرین افزود: با دریافت ۱۵ میلیون وام از بسیج سازندگی سپاه نور موفق به کسب امکانات بیشتر از جمله (میز برش ، قیچی برقی، چرخ خیاطی و…) شدم و توانستم هفت نیروی کار نیز جذب کنم.
کرمی گفت: تا سال گذشته بازار کار خوبی داشتیم و با توجه به اینکه از پلاسکو هم سفارش میگرفتیم، آتش گرفتن پلاسکو سبب کم رونق شدن بازار کار ما شد.
وی خاطرنشان کرد: بسیار دوست دارم که کار خیاطی را گسترش دهم زیرا معتقدم انسان تا توان کار کردن دارد، باید تلاش کند.
این زن کار آفرین تأکید کرد: بزرگترین انگیزه کار و تلاش من برای آینده فرزندم است که جز من هیچ پشتیبانی ندارد و تمام دل خوشی و امید فرزندم نیز در این دنیا فقط من هستم.
کرمی با اشاره به کار خیاطی مدارس نیز تأکیدکرد: مشکل خیاط ندارم و هر مقدار کار مدارس و لباسهای فرم ادارات در اختیار من قرار بدهند، توانایی انجام آن را دارم.
وی توانست برای تحویل لباسهای فرم مدرسه در زمان مناسب و رضایت مدیر مدرسه، از آموزش و پرورش شهرستان نور لوح تقدیر دریافت کند.
زنان ایرانی همواره ثابت کردهاند که در عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حضوری فعال دارند و جنسیت مانعی برای ورود به عرصههای مردانه نخواهد بود.
رامش نصرالله پور متولد ۱۳۵۶ از دیگر زنان فعال شهرستان نور است.
وی با مغازه استیجاری در رویان و دریافت ۱۰ میلیون وام از بسیج سازندگی سپاه نور توانست کارش را آغاز کند و پس از مدتی در سال ۱۳۹۵ پارکینگ منزلش را به مغازه لبنیاتی تبدیل کرد.
رامش نصرالله پور در گفتوگو با سرای نور اظهارکرد: شیر گوسفند را از روستای وازک و شیر گاو را ازدامداری اطراف تهیه و مغازه را با کمک خواهرم اداره میکنم.
این زن کارآفرین خاطرنشان کرد: در مغازه انواع ترشی، روغن طبیعی، مربا و … از محصولات خانگی که توسط خانمهای دیگر تهیه میشود را به فروش میرسانم و به صورت مستقیم وغیرمستقیم برای ۱۰ نفر شغل ایجاد کردم.
وی تصریح کرد: قصد دارم کار خود را در بازار شهر گسترش دهم و با کاشت انواع سبزی در حیاط منزل، سبزیجات را به طور مستقیم به مصرف کننده برسانم.
لیلا بور متولد ۱۳۶۵ و از زنان خانهدار شهرستان نور است.
وی در گفتوگو با سرای نور اظهارکرد: ۲ سال پیش به پیشنهاد یکی از دوستان به آموزشگاه قالی بافی رفتم و به این کار بسیار علاقهمند شدم.
وی همسرش را مشوق خود در کار قالیبافی نام برد و افزود: به دنبال آموزش تکمیلی در این رشته هستم تا در آینده یک کارگاه قالی بافی برپا کنم.
لیلا بور در منزل خود علاوه بر خانهداری و رسیدگی به فرزندان به کار قالیبافی مشغول است و تابلو فرش من یکاد و … در ۱۹۰ رج و ۳۴۰ گره را به اتمام رساند و درحال حاضر تابلو فرش سه رُز در ۳۳۱ رج و ۲۴۰ گره را در دست کار دارد.
این قالیباف در پایان افزود: قالیبافان بازار فروش مناسب در شهرستان ندارند و امیدوارم با حمایت بیشتر مسؤلان و برپایی نمایشگاهها بازار فروش قالیبافان شهرستان نور رونق پیدا کند.
ربابه ابراهیمی از اهالی نصرت آباد چمستان از دیگرزنان فعال است که در اقتصاد خانواده نقش اساسی دارد.
وی دارای هشت فرزند است که آنها نیز به کار کشاورزی و مغازهداری مشغول هستند.
ربابه ابراهیمی در گفتوگو با سرای نور اظهارکرد: خانواده من دامدار بودند و من از کودکی با دامداری آشنایی دارم و همسرم نیز دامدار و کشاورز است.
وی از سال ۱۳۵۵ به فروش شیر و لبنیات در شهرستان نور مشغول است.
ربابه ابراهیمی حدود ۴۰ سال است که هر روز صبح پس از جمع آوری شیر دامهای روستا و محصولات تولیدی دام خود به شهر نور میآید و در کنار پیادهرویی در شهر که برای مردم نور شناخته شده است آنها را به فروش میرساند.
این زن روستایی که در تولید محصولات کشاورزی و دامداری برای اقتصاد خانواده تلاش میکند در سرمای زمستان و گرمای تابستان در ساعتی مشخص خود را از روستا به شهر میرساند و پشتکار وی مورد تحسین همگان است.
آموزش زنان ومشارکت آنها در بازارکار نقش بسزایی در توسعه کشور دارد به گونهای که حدود نیمی از جمعیت شاغل در کشور را زنان تشکیل میدهند و از سوی دیگر در هر جامعهای پرورش نسل آینده به دست زنان است و حتی اگر جذب بازار کار شوند، آموزش میتواند آنها را در پرورش بهتر فرزندان یاریگر باشد.